Εκπολιτιστικός και Μορφωτικός Σύλλογος Εργατικών Κατοικιών Λεύκας Πατρών

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ Κ΄ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ  ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ  ΛΕΥΚΑΣ  ΠΑΤΡΩΝ ΛΕΥΚΑ  ΠΑΤΡΩΝ  Τ.Κ.  263 33 ΣΤΟΙΧΟΣ  1Α  ΤΗΛ.  6970075151 Ο  Πρόεδρος  του  Συλλόγου  Δημήτριος  Γεωργογιάννης Πριν  από  τέσσερα  χρόνια  εγκατασταθήκαμε  στον  νέο  οικισμό  των  Εργατικών  Κατοικιών  Λεύκας  Πατρών,  με  την  ονομασία  από  τον  τότε  Ο.Ε.Κ.  " ΠΑΤΡΑ  IXV ".  Το  όνειρο  όλων  μας να  βάλουμε  τις  οικογένειές  μας  κάτω  από μια  στέγη,  έγινε  πραγματικότητα. Δεν  θα  σταθώ  στα  κατασκευαστικά  προβλήματα  άλλωστε  το  σύστημα  (στο  οποίο  είμαστε  και  όλοι  εμείς)  έτσι  δούλευε  και  πιθανολογώ  πως  έτσι  θα  δουλεύει  γιατί  στα  τέσσερα  χρόνια  όπου  το  θέμα  μας  έχει  γίνει  γνωστό  σε  όλους  τους  φορείς,  σε  όλους  τους  αρμόδιους,  δεν  είδα  προσωπικά  κανέναν  να  λάβει  μια  θέση  αλλά  και  επιτέλους  αντί  οι  καθ΄  αυτού  φυσικοί  αρμόδιοι,  Υπουργείο,  Ο.Ε.Κ.  ΓΕ.Σ.Ε.Ε.  αλλά  και  Υπηρεσίες  όπως  η  ΔΕΥΑΠ  (που  έχει  χαρακτηρίσει  το

Αν  κάποιοι  γνωρίζουν  πολλαπλασιασμό  τότε  θα  λύσουν  και  το  παρακάτω  πρόβλημα :   48  μήνες  επί  2   (το  λιγότερο  βλάβες  κάθε  μήνα),  πόσο  μας  κάνει;   96    φορές  το  λιγότερο  μέχρι  και  σήμερα  (όπου  υπάρχει  βλάβη)  οι  Χάρτινες  Εργατικές  Κατοικίες  Λεύκας  Πατρών   δεν  έχουμε  νερό.  Οι  αντοχές  πλέον  έφτασαν  στα  όριά  τους,  τα  μόνα  και  μοναδικά  θύματα  είμαστε  μόνο  εμείς  -   οι  κάτοικοι  του  χάρτινου  οικισμού.   Η  ΔΕΥΑΠ  αφού  δεν  έχει  παραλάβει  το  έργο  (της  ύδρευσης  και  της  αποχέτευσης)  ας  βρει  τρόπο,  να σταματήσει  την  ανθρώπινη  κατάντια  που  απλόχερα  μας  πρόσφερε  ο  πρώην  Ο.Ε.Κ.   Επειδή  4  χρόνια  συνέχεια  παρακαλάμε  για  τα  αυτονόητα,  την  Κυριακή   30  Ιουνίου  2013  στον  οικισμό  θα  πραγματοποιηθεί  Γενική  Συνέλευση  των  Κατοίκων  με  θέμα  να  μην  ξαναπληρώσει  κανένας  μας  λογαριασμούς  στην  ΔΕΥΑΠ,  ενώ  παράλληλα  την  Δευτέρα   1-7-2013  θα  ενημερωθεί  εκ  νέου  η  Εισαγγελία. Ο  Πρόεδρος  το

Για  τον  Φίλο  και  Άνθρωπο  Άγγελο  που  σήμερα  του  είπαμε  το  τελευταίο  αντίο.  Ξέρω  πως  αν  μας  άφηνε  την  σκέψη  του,  αυτή  θα  ήταν   τα  λόγια   του Gabriel Garcia Marquez  στην  επιστολή στους φίλους ¨Αποχαιρετισμός¨. "Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα

Μήνυμα  και  ευχές  από  τον  Πρόεδρο  του Εκπολιτιστικού κ΄ Μορφωτικού Συλλόγου  Εργατικών  Κατοικιών  Λεύκας  Πατρών Η Κοινωνία  μας σήμερα  περισσότερο  από κάθε άλλη φορά  έχει ανάγκη από ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΜΟΨΥΧΙΑ & ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και όχι από μυστικές διαβουλεύσεις και λεονταρισμούς. Οι καιροί δεν μας επιτρέπουν "στείρες" αντιπαραθέσεις, ούτε  κεκτημένα δικαιώματα, αλλά  και ούτε να υπονομεύομαι τις πολύτιμες  προσπάθειες των άλλων. Χρειάζονται άνθρωποι ΙΚΑΝΟΙ που ΘΕΛΟΥΝ και θα διαθέσουν τον πολύτιμο και προσωπικό τους χρόνο, αλλά και να   ΜΠΟΡΟΥΝ να συνεργαστούν με καθαρότητα, υπευθυνότητα και ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα   πρωτοβουλιών και   υποσχέσεων που θα   είναι   υπόλογοι στο τέλος της θητείας τους. Το  φως  και  το  νόημα  της  Αναστάσεως  του  Κυρίου  ας  είναι η καινούργια  αρχή  για  να  μπορέσουμε όλοι μας να ζήσουμε πιο ανθρώπινα, ώστε να μπορούμε να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή. Ας υπάρχει υγεία  και  ας επανέλθει το χαμένο χαμόγελο στο χείλη ό

Δεν  ξέρω  πως  μπορεί  κάποιος  να  περιγράψει  μια  φρίκη !!!   Δυο  ανθρωπόμορφα  κτήνη,  δυο  κτήνη  που  κατά  καιρούς  η  τοπική  κοινωνία  τους  βοήθησε  για  να  ξεπεράσουν  κυρίως  τις  οικονομικές  τους  δυσχέρειες,  έπρατταν  ότι  πιο  αποτρόπαιο  έχει  διαπραχθεί  στην  κοινωνία  μας.  Θα  ήθελα  να  πω  πολλά,  όπως  και  πολλοί  θα  ήθελαν  να  πουν  πολλά,  δεν  σιωπά  κανείς,  μέσα  μας  όλοι  βράζουμε,  όμως  μια  κοινωνία  που  τριγύρω  της  διαπιστώνει  σωρεία  παραβατικότητας  οι  κάποιοι  και  με  τον  τρόπο  τους,  με  την  στάση  τους,  με  τις  πράξεις  τους    ίσως  να  έδειξαν  το  δρόμο,  ίσως  να  δείξουν  το  δρόμο  και  σε  άλλες  περιπτώσεις... Θεωρώ  πως  κανείς  μας  δεν  θέλει  να  κρύψει  κάτι,  μπροστά  σε  ένα  φακό,  σε  ένα  δημοσιογράφο,  θεωρώ  όμως  ότι  τα  παιδιά,  αυτές  οι  πονεμένες  ψυχές,  όταν  αύριο  έρθουν  εδώ  στον  τόπο  τους  στην  γειτονιά  τους,  δεν  θέλω  να  νιώσουν  την  οποιαδήποτε  ντροπή,  απέναντι  στον  οποιοδήποτε

Τον Χειμώνα του 411π.χ στην πεδιάδα του Μαιάνδρου. Στην έπαυλη ενός αξιωματούχου υπογράφεται η περίφημη 3η συνθήκη μεταξύ Λακεδαιμονίων, Τισσαφέρνη και Ιεραμένη, εκπροσώπου του Δαρείου Β΄. Ο Τισσαφέρνης αδιαφορούσε για το αποτέλεσμα της σύγκρουσης των Σπαρτιατών με τους Αθηναίους. Εκείνο που τον απασχολούσε ήταν ότι πιθανή συντριβή μιας παράταξης θα σήμαινε το ναυάγιο της πολιτικής της αμοιβαίας εξασθένησης των δύο. Στη συνθήκη, μεταξύ των άλλων, επιλύθηκε το βασικό πρόβλημα της μισθοδοσίας και συντήρησης του σπαρτιατικού στόλου, με τη χρηματοδότηση από το Μεγάλο Βασιλιά. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Πέρσες έδιναν χρήματα στα ελληνικά κράτη αλλά ήταν η πρώτη χρηματοδότηση με τη μορφή δανείου, που έπρεπε να επιστραφεί έντοκα, μετά την τελική νίκη! Στην ουσία αποτελούσε μια σαφέστατη «μνημονιακή» συμφωνία εξάρτησης του ελληνικού κόσμου στους Πέρσες, με ηγέτιδα δύναμη τη Σπάρτη. Ο ελληνικός κόσμος της αρχαιότητας είναι πολύ διαφορετικός από την εικόνα που έχουμε σήμερα γι΄α