Κάποια στιγμή πρέπει να γίνουμε σοβαροί !

    Λεύκα Πατρών  17-09-2014

Πριν  από  5  χρόνια  περίπου  (20  Ιουλίου  2009)  παραδόθηκε  ο  εργατικός  οικισμός  στους  δικαιούχους  του.  Η  τοπική  κοινωνία  «αιφνίδια»  κλήθηκε  να  εναρμονισθεί  και  με  το  νέο  τοπίο  αλλά  και  με  τους  νέους  ανθρώπους,  ακριβώς  το  ίδιο  συνέβη  και  με  τις  οικογένειες  όπου  κι  αυτές  «αιφνίδια»  κλήθηκαν  να  αντιμετωπίσουν  τα  ίδια  αλλά  επιπλέον  και  δυο  παραμέτρους :  η  πρώτη  αφορούσε  τις  κακοτεχνίες  και  τα  αδιέξοδα  που  δημιούργησαν  και  η  δεύτερη  η  αλλοπρόσαλλη  ομογενοποίηση,  όπου  στην  αρχή  υπήρξε  (κι  αυτό  συμβαίνει  πάντα)  και  στην  πορεία  έσβησε  γιατί  προφανώς  (όπως  συμβαίνει  πάντα),  οι  άσχετοι,  οι  μυθομανείς,  οι  κακοπροαίρετοι  αλλά  και   οι  μηδενιστές,  δημιουργούν  συνθήκες  διχασμού.

Τον  μήνα  Οκτώβριο  του  έτους  2011,  οι  κάτοικοι  σε  συγκέντρωσή  τους  αποφάσισαν  όπως  συσταθεί  Σύλλογος  για  να  υπάρχει  καλύτερη  διαχείριση  της  δικαστικής  πλέον  υπόθεσης  για  τις  κακοτεχνίες  στον  οικισμό  μας.  Αυτό  προέκυψε  διότι  ο  Σύλλογος  της  Λεύκας  δεν  μπορούσε  να  διαχειρισθεί  το  συγκεκριμένο  θέμα  (αυτό  προσωπικά  μου  είχε  γνωρίσει  η  Πρόεδρος  του  Συλλόγου).  Χωρίς  ειλικρινά  καμία  κρίση  αλλά  και  κανένα  ενδοιασμό,  τουλάχιστον  από  μέρους  μου,  γιατί  γνωρίζοντας  ότι  το  θέμα  ήταν  τεράστιο  και  σε  ενέργειες   αλλά  και  δαπανηρό,  προσανατολίσθηκα  κι  εγώ  με  την  απόφαση  των  κατοίκων.  

Τον  μήνα  Νοέμβριο  του  2011  αρχίσαμε  δια  μέσω  δικηγόρου  τις  διαδικασίες  για  την  ίδρυση  Συλλόγου,  τι  είδους  Σύλλογο  θα  ιδρύαμε,  προσωπικά  δεν  με  αφορούσε,   όλα  ανατέθηκαν  στον  δικηγόρο  της  υπόθεσης  ο  οποίος   μου  εξήγησε  και  τις  προοπτικές  για  Εκπολιτιστικό  και  Μορφωτικό.  Δεν  θα  αναφέρω  τις  σχετικές  λάσπες  που  κάποιοι   ακόμα  και  σήμερα  ξεστομίζουν.  Λες  και  η  κοινωνία  μας  δεν  έχει  άλλα  προβλήματα  να  ασχοληθεί  πέραν  του  αυτού  του  μείζονος  θέματος  το  πως  λέγεται  ο  Σύλλογος  των  Εργατικών  Κατοικιών,  ή  τι  κάνει  ο  Σύλλογος  των  Εργατικών  Κατοικιών.  Μαγαζί πάντως  δεν  είναι  για  να  ψάχνει  πελάτες  και  βέβαια  ούτε πολιτικό  γραφείο  για  να  ψάχνει  ψήφους.   

Η  όλη  φιλοσοφία,  όλο  το  έργο  που  έχει  δομηθεί  έως  και  σήμερα  από  το  Σύλλογό  μας,  έχει  ως  αποδέκτη  τον  « Άλλο  Άνθρωπο ».  Τον  άνθρωπο,   που  είναι  δίπλα  μας,  ότι  είναι  αυτός,  όπως  είναι  αυτός.  Δεν  νομίζω  πως  χρειάζεται  περαιτέρω  ανάλυση,  άλλωστε  ότι  και  να  γραφεί  ο  καθένας  αντιλαμβάνεται  αυτό  που  νομίζει.  Όμως  ο  ορθολογισμός  είναι  ένας  και  μοναδικός.   

Εμείς  από  την  πρώτη  στιγμή  για  να  μην  διαταραχθεί  ο  κοινωνικός  ιστός,  όπου  ευτυχώς  (λίγοι)  κάποιοι  τον  θεωρούν  φέουδο,  βρήκαμε  τρόπο  να  φέρουμε  το  κοντέινερ  να  γίνει  αυτό  έδρα  μας  και  μέσα   από  εκεί,  να  προσφέρουμε  με  τις  δυνατότητες  που  έχουμε  ότι  μπορούμε  στην  γενιά  που  θα  μας  διαδεχθεί.   Λυπάμαι  που  θα  κάνω  έναν  μικρό  απολογισμό  αλλά  ως  εδώ.  Προσωπικά  δεν  πείραξα  κανέναν,  δεν  ασχολήθηκα  με  κανέναν,  ούτε  με  το  έργο  κανενός.  Είμαστε  εκ  διαμέτρου  αντίθετοι  με  την  καθιερωμένη  αντίληψη  περί  Συλλόγων.

-1.  Φέραμε  το  κοντέινερ  τον  Ιούλιο  του  έτους  2012,  το  φτιάξαμε  σύμφωνα  με  τις  ανάγκες  μας,

-2.  Από  τον  Σεπτέμβριο  του  έτους   2012  ο  Σύλλογος  μας  παραδίδει  σε  κάθε  σχολική  χρονιά  σχολικά  βοηθήματα  στις  περισσότερες  οικογένειες  του  οικισμού  αλλά  και  σε  οικογένειες  εκτός  οικισμού,

-3.  Κάθε Χριστούγεννα  και  Πάσχα  οι  οικογένειες  εντός  οικισμού  αλλά  και  εκτός  αυτού, που  έχουν  ανάγκη,  εφοδιάζονται  με  τρόφιμα  μακράς  διάρκειας,

-4.  Από  τον  Ιανουάριο  του  έτους  2013  φοιτητές  του  Τμήματος  Κοινωνικής  Εργασίας  και  καθηγητές  του  ιδίου  Τμήματος  των  Τ.Ε.Ι.  Πάτρας  δημιούργησαν  ομάδες  παιδιών  δημιουργικής  απασχόλησης.  Η  Ενέργεια  αυτή  εμπλουτίσθηκε  τον  Σεπτέμβριο  του  έτους  2013  με  την  παρουσία  και  βέβαια  την  ενεργή  συμμετοχή  στον  οικισμό  του  Δικτύου  Δράσης  Κοινωνικών  Λειτουργών.  Όλοι  αυτοί  από  μόνοι   τους  ήρθαν;  Κάποιοι  από  εμάς  μετέδωσαν  κάτι.

-5.  Τον  Ιούνιο  που  μας   πέρασε,  οργανώσαμε  δειλά – δειλά  το  πρώτο  αυτό οργανωμένο  φεστιβάλ  εργατικών  κατοικιών  Λεύκας  Πατρών,  όπου  κύριο  στόχο  είχε  την  ανάδειξη  υπηρεσιών  αλλά  και  τις  βοήθειες  που  μπορούν  να  προσφέρουν  (ΚΕΘΕΑ, ΧΑΜΟΓΕΛΟ  ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΚΕΘΙ, ΚΟΠΑ, κ.λ.π.). 

-6.   Τις  παρεμβάσεις  του  Δήμου  εντός  οικισμού  αλλά  και  εκτός  αυτού  (πρόσφατος  καθαρισμός  όλης  της  περιοχής  Λεύκας  και  Ιτεών)  δεν  τις  αναγνωρίζει  κανείς;

Δεν  θα  αναφέρω  εξειδικευμένες  ενέργειες  για  ανθρώπους  που  χρειάστηκαν  κάτι  και  ο  Σύλλογος  μας  ανταποκρίθηκε.

-7.  Από  τον  Απρίλιο  οργανώνουμε  την  δική  μας  βιβλιοθήκη  και πιστεύουμε ότι  μέχρι  το  τέλος  της χρονιάς  θα  την  έχουμε  ολοκληρώσει.

Προσωπικά  αναρωτιέμαι  τι  θα  περίμενε  κάποιος  παραπάνω  απ΄  αυτά  που  έχει  κάνει  ο  Σύλλογός  μας,  ο  οποίος  υπ΄  όψιν  δεν  έχει  οικονομικούς  πόρους.

Το  επόμενο  διάστημα  θα  ανακοινωθούν  μια  σειρά  ενεργειών  μας  αλλά  και  δράσεων  όπου   στόχο  θα  έχουν  τον  «Άλλο  Άνθρωπο»,  τον  Άνθρωπο  εντός  και  εκτός  οικισμού.  Δεν  νομίζω  πως  ανταγωνιζόμαστε  κανέναν,  προφανώς  ο  καθένας  έχει  δικές  του  προτεραιότητες.  Απλά  οι  κοινωνίες  πρέπει  να  κάνουν  πέρα  τα  ζόμπι  που  καραδοκούν   για  να  τις  κατασπαράξουν  και  από  κοινού  να  τα  βάλουν  κάτω  και  να  δουν  πως   μπορούν  να   βοηθηθούν.        

  

Με  τιμή  και  εκτίμηση,  για  τον   γνωστό  και  άγνωστο  αναγνώστη,  ο  πρόεδρος  του  Εκπολιτιστικού  και  Μορφωτικού  Συλλόγου  Εργατικών  Κατοικιών  Λεύκας  Πατρών

                                             Δημήτριος   Γεωργογιάννης